Jeśli dziś sobota, to mieszkamy za łóżkiem

Czarna Tylda okazała się bardzo troskliwą matką, tylko nieco stukniętą. Niemal każdego dnia o 5 rano robiła przeprowadzkę w inne miejsce, wybierajac głównie takie, gdzie dzieci leżały na gołej podłodze. Malutkie kocięta same nie regulują jeszcze temperatury i muszą być ogrzewane przez matkę, toteż taka miejscówka im zdecydowanie nie służyła i czułam wewnętrzną presję, żeby czuwać nad przeprowadzkami i wprowadzać korekty.

©Magdalena Koziol, +48 606757001, info@kotdoskonaly.pl, www.kotdoskonaly.pl

W końcu rozstawiłam duży kojec i przeniosłam maluchy. Czarna wydawała się zadowolna. Do drugiej nocy, kiedy jednak przytargała kocięta za łóżko. W pierwszym tygodniu życia kociąt okolice łóżka były absolutnie nie do zaakceptowania, w drugim okazały się atrakcyjne. Rano przenosiłam je z powrotem do kojca i tam siedziały grzecznie do następnego świtu.

Aż przyszedł trzeci tydzień, kocięta zrobiły się całkiem sprawne i lada dzień mogły odkryć jak się z kojca wyłazi. Zmontowałam więc wybieg, umeblowałam, Tylda sprawdziła wszystko i ułożyła się w nim wygodnie, żeby na leniucha pobawić się zabawkami. Wyglądało, że wszystko jest ok. Do rana. Ledwie świt ozłocił ziemię, Czarna Istota stwierdziła, że kojec jest nie do przyjęcia i będzie mieszkać za łóżkiem. Przyniosła kocięta o 5:15. Zaniosłam je z powrotem. Nie zdążyłam się wygodnie ułożyć, już była z powrotem z maluchem w zębach. Zaniosłam do kojca. Przyniosła z powrotem.

I tak do 7 rano. O 7 złamałam się i przeniosłam wybieg za łóżko.

wybieg koci

W pośpiechu, bo na 9.00 do pracy. I cały dzień w trybie zombie.

Wybieg za łóżkiem tym razem okazał się strzałem w dziesiatkę.

Related Images:

Facebooktwitter

Atak (przesłodkich) klonów

Dwie małe istotki zagościły w naszym domu. Chłopczyk i dziewczynka.

Czarna Tylda została mamą prześlicznej dwójki. Ponieważ z Czarną Istotą nic nie może być normalnie, to i tym razem postanowiła dostarczyć nam rozrywek i uporczywie wstrzymywała się z urodzeniem. Musiałam wziąć dodatkowe dni wolne i odwołać wszystkie spotkania. Czasem tak się zdarza, kiedy miot jest mało liczny, a tym razem usg obiecało parkę.

No i nie kłamało, nie powiedziało tylko, że będą takie wielkie. 144g i 155g. Jakiś kosmos.

©Magdalena Koziol, +48 606757001, info@kotdoskonaly.pl, www.kotdoskonaly.pl

Szybko zaczęły przybierać dalej na wadze i po kilku dniach ważyły po pół kilograma. W porównaniu do rusałek jest to nieco szokujące i nie mogę się cały czas przyzwyczaić, że one takie wielkie. Za to nie chcą tyle pełzać, co małe rusałki – no, ale jak się tyle waży, to przemieszczanie się jest dużym wyzwaniem. A łapki przecież jeszcze słabe.

Jedno natomiast jest stałe – na pierwszy rzut oka trudno je odróżnić. Nie wiem o co chodzi, ale nawet jak mi się rodzą maine coony, to wyglądają podobnie. W miocie nr 2 były dwa całe bielutkie, teraz dwa czarne klasyki.

Atak klonów. Dobrze, że takich ślicznych, więc z przyjemnością dam się atakować tej słodkości.

©Magdalena Koziol, +48 606757001, info@kotdoskonaly.pl, www.kotdoskonaly.pl

 

Related Images:

Facebooktwitter